‘Godverdomme Angelique, hoe durf je dit te doen!’

‘Ik doe dit ook voor jou, Mark. Misschien maakt het je weer een gentleman.’

‘Wacht – ik moet een gentleman worden? Tuurlijk. Is ook zo. Je hebt helemaal gelijk. Wat jij hebt gedaan was maar een kleinigheid. Iets onschuldigs.’

‘Misschien niet onschuldig, maar wel een logisch gevolg van jouw gedrag. Geloof me: een nachtje in een hotel zal je goed doen. Misschien kom je tot inkeer: besef je dat het best vernederend was om mij doorlopend te vertellen dat ik meer moet fitnessen, en me te vermoeien met folders over plastische—’

‘Angelique, doe me een lol. Laat me hier niet voor de poort van m’n eigen huis met je in discussie gaan. Door de intercom. Ik ben geen fucking krantenjongen.’

‘Het is ook mijn huis.’

‘Jouw huis?’

‘Ja.’

‘Heb je eraan meebetaald?’

‘We gaan bot doen?’

‘Zegt de vrouw die mij niet binnen laat!’

‘Meebetalen was niet nodig, dat zei je zelf nog: “Geld staat liefde alleen maar in de weg. Ik regel het wel.” Kijk, toen was je nog romantisch.’

‘Jij vindt het alleen romantisch als ik voor je betaal. Ik was niet romantisch, ik was een dwaas.’

‘Dan in elk geval een dwaas die indruk maakte. Het is ons huis, heb je dat gezegd of niet?’

‘…’

‘Ik versta je niet.’

‘Ik heb dat inderdaad gezegd, maar dan is het zoals je zegt: dan is het ons huis, en kun je me niet als een hond voor de deur van ons huis laten staan.’

‘Is dat niet wat ik nu aan het doen ben?’

‘Doe nou gewoon open. Straks zien de buren het nog…’

‘Kijk, dit is weer zo tekenend: “M’n vrouw is ongelukkig, alle vreugde is uit ons huwelijk gewrongen, maar wat maakt het uit! Zo lang de buren het niet zien is er niks aan de hand.”’

‘Angelique, nogmaals, het is te gek voor woorden dat jij mij verwijten maakt, terwijl je in mijn jacuzzi – onze jacuzzi – hebt liggen vozen met een knulletje wiens balletjes nog niet zijn ingedaald. Een joch dat nog spijbelt en de hele dag computerspelletjes speelt. Dat zo naïef is dat hij foto’s van je borsten in een groepsapp van z’n vrienden heeft gezet. Allard is gebeld door het schoolhoofd, het schoolplein lag bezaaid met je tieten. Hij schaamt zich tegenover mij, voelt zich een onverantwoordelijke vader. Voor mij is het niet leuk, voor jou niet, voor niemand.’

‘Het is inderdaad niet leuk, nee… En het spijt me ook. Voor Allard. Maar je kunt zeggen van Jack wat je wilt, dat hij lui is en kinderachtig… Hij luistert wel naar me… Geeft me het gevoel dat ik ertoe doe.’

‘Hij is stil, schat. En hij kijkt je aan als je praat. Dat wil niet zeggen dat hij luistert.’

‘Ja, daar weet jij alles van.’

‘Wat vertel je hem dan?’

‘Gewoon… over wat me bezighoudt. Over dingen die—’

‘Zijn dat de pizza’s?’

‘Wie is dat Angelique?’

‘…’

‘Liek? Wie vroeg of de pizza’s er al waren?’

‘Babe, Zijn dat de pizza’s?’

‘Ga maar weer liggen, ik kom eraan.’

‘Je gaat me niet vertellen dat je met Jack in ons huis zit!’

‘Ik geef hem altijd Spaans bijles op maandagavond, dat weet je toch.’

‘Ik weet dat je hem bijles geeft, maar vind je het niet wat ongepast dat te blijven doen, nu, na alles wat er is gebeurd?’

‘Ook hier geldt: je hebt nooit moeilijk gedaan over de bijlessen, terwijl je dondersgoed wist waarom ik ze Jack aanbood.’

‘Dat is niet waar.’

‘Dat is wel waar. En nu pas ben je boos, nadat alles naar buiten komt. En dat is waarom ik niet voor je opendoe. Ik heb geen zin om nog eens mee te maken wat eerder gebeurde.’

‘Wat zijn jullie aan het doen?’

‘Spaans bijlessen.’

‘Ik geloof er niets van. Waarom moet hij dan “weer gaan liggen?”’

‘Oh, kon je dat horen?’

‘Angelique, die jongen zal lief zijn, maar hij houdt niet van je, niet zoals ik. Je kent hem alleen van de etentjes met Allard en Josephine. Hij… Hij snapt nog niet wat voor verantwoordelijkheden erbij komen kijken. Bij een relatie. Hij heeft gewoon last van z’n hormonen maar dat is het dan ook.’

‘Hij luistert naar me.’

‘Ik geloof er niets van. Overhoor hem maar eens na een van je verhalen. Ik weet zeker dat hij meer dan de helft vergeten is.’

‘Niet zo jaloers doen.’

‘Ik doe niet jaloers. Als je met hem wilt blijven tot in lengte van jaren moet je dat vooral doen, en hij is vast veel fitter dan ik en krijgt hem misschien makkelijker omhoog, maar het is ook niet alsof ik geen kwaliteiten heb.’

‘Ja, dat hebben we geweten anderhalf jaar geleden. Hoe oud was ze? Ik ben het vergeten.’

‘Kom op Liek, ik heb je daarna wel honderdduizend keer mijn excuses aangeboden. Ze keek me altijd zo begerig aan. Ik bedoel, hoe ze met haar lokken speelde… Ze deed het er echt om, wilde gewoon meer zijn dan iemand die de telefoon opneemt en mensen in een atrium ontvangt… Waarom lach je me uit! Ik ben serieus. Ik wil je terug.’

‘Oh, Mark.’

‘Wat? Ik ben bereid je dit te vergeven, dan staan we weer quitte en kan er zand over… Giechel niet zo. Ik meen het.’

‘Ik lach je toe. Eigenlijk is het heel schattig dit.’

‘… schattig?’

‘Hoe je jezelf verdedigd. Echt schattig.’

‘Ik eh… Ik weet niet wat ik moet zeggen. Dit moet gewoon echt stoppen. Dit met jou en Jack. Dit met ons. Laten we op vakantie gaan. Naar de Malediven of zo.’

‘Daar heb ik toch geen tijd voor nu, ik heb het verschrikkelijk druk. Het regent opdrachten.’

‘Snap ik. Hoe was je pitch eigenlijk gegaan, twee weken geleden? Ben ik helemaal vergeten te vragen.’

‘Geeft niet, maar was hartstikke goed gegaan. Ik was wel zenuwachtig, maar uiteindelijk hebben we er een mooi percentage uit weten te slepen.’

‘Wat fijn!’

‘Ja… Nou ja, anders nodig je me binnenkort weer eens uit voor een nachtje in Okura, of zoiets, maar hoeft helemaal niet hoor. Morgen kom je gewoon weer in ons huis slapen.’

‘Je wilt echt dat ik vanavond in een hotel slaap.’

‘Ja, gun me nog een avondje lieverd. Morgen ben ik weer van jou en gooi ik die jongen eruit, want je hebt gelijk hoor, hij luistert totaal niet naar wat ik zeg, ligt alleen maar tegen me aan te rijden de hele dag.’

‘Jezus Christus, Angelique.’

‘Sorry. Hè, wat flauw van mij om dat te benoemen. Zo kinderachtig. Sorry.’

‘… Is oké. Fuck, die pizzakoerier komt eraan.’

‘Ik zou maar snel vertrekken schat.’

‘Ja, oké dan. Ik ga een hotel zoeken.’

‘Ja, doe dat maar. Morgen lig je weer naast me.’

‘Doe het alsjeblieft wel met condoom, oké?’

‘Mark! Wie zegt dat ik het met hem ga doen!’

‘Sorry, ja ik weet toch ook niet wat je allemaal van plan bent.’

‘Oh god, jeetje… Mark, Mark, Mark… Goed, ik zal eraan denken. En vanaf morgen ben ik weer helemaal van jou. Van jou alleen…’

‘Nou, gelukkig.’

‘En ik hou heel erg van je.’

‘… Ik ook van jou.’